Ο μετεωρίτης που κτύπησε την Παρασκευή την Ρωσία είχε κάποιες πιθανότητες να κτυπήσει ένα από τα εργοστάσια γόμωσης των πυρηνικών βαλλιστικών βλημάτων που βρίσκονται στην περιοχή του Τσέλιαμπινσκ αναφέρουν στο Russia Today πηγές του ρωσικού υπουργείου Άμυνας που δεν κατονομάζονται.
Στην περιοχή υπάρχουν δεκάδες εργοστάσια και εργαστήρια κατασκευής πυρηνικών και συμβατικών όπλων και είναι από τις καλύτερα προστατευμένες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας από άποψη αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής προστασίας.
Κατ'αυτό τον τρόπο και σε συνδυασμό με τα όσα αποκάλυψε η ανάλυση του βίντεο ακόμα και στο υπέρυθρο φάσμα όπου προσβάλλεται ο μετεωρίτης μάλλον από κάποιο βλήμα (κάποιοι μιλάνε και για ακτίνα), γίνεται αντιληπτό το τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν καταστρεφόταν σε πολλά μικρότερα κομμάτια το ουράνιο σώμα.
Το defencenet.gr από την αρχή είχε υποστηρίξει ότι η αρχική πληροφόρηση περί κατάρριψης ήταν και η πιο πιθανή: Αποκλείεται η ρωσική αεράμυνα να άφηνε να πέσει ανεξέλεγκτα ο μετεωρίτης σε μια τέτοια περιοχή υψηλής στρατηγικής σημασίας. Να πούμε ότι το τμήμα του μετεωρίτη που ισοπέδωσε το εργοστάσιο είχε μέγεθος μπάλας του μπάσκετ, οπότε εύκολα γίνεται αντιληπτό τι θα συνεβαινε αν έπεφτε σε μια πόλη ανέπαφος ολόκληρος ο μετεωρίτης ή το μεγαλύτερο κομμάτι του που κτυπήθηκε και εξερράγη, όπως φαίνεται στο βίντεο.
Πάντως η αναχαίτιση είναι 100% εσω-ατμοσφαιρική και το βλήμα κτυπά τον μετεωρίτη από πίσω που σημαίνει ότι κατευθύνεται με ραδιοέλεγχο εναντίον του. Κάτι που πολλαπλασιάζει την πιθανότητα να κτυπήθηκε με σύστημα A-235 (ABM-3) και όχι με S-400. ε
Oι πληροφορίες μιλούν και για ενεργοποίηση του συστήματος A-235 (ABM-3) το οποίο αποτελείται από το ραντάρ Don-2N και δύο τύπους πυραύλων: Τον ενδοατμοσφαιρικό 53T6 (SH-08 “Gazelle’) και τον εξωατμοσφαιρικό 51T6 (NATO: SH-11 “Gorgon’).
Το πρώτο έχει μεγαλύτερη εμβέλεια δράσης από τον S-400 φτάνει σε ύψος μέχρι 30 χιλιόμετρα υψόμετρο και σε βεληνεκές τα 500 χλμ. Για τον δεύτερο, τπν Gorgon οι πληροφορίες είναι ελάχιστες, καθώς αποτελεί το πλέον απόρρητο όπλο του ρωσικού οπλοστασίου, από αυτά που γνωρίζουμε, τουλάχιστον.
Το «Samoliot-Μ», ελέγχεται από τον χειριστή με ραδιοζεύξη κάτι το οποίο ενέχει κινδύνους παρεμβολών, αν επρόκειτο να αναχαιτίσει αεροσκάφη με ενεργά και προηγμένα συστήματα αντιμέτρων όπως τα στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-1Β ή B-2, αλλά δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν οχήματα επανεισόδου στρατηγικών βαλλιστικών βλημάτων.
Ωστόσο, σε ύψος 30 χιλιομέτρων, γύρω από τον αντιαεροπορικό πύραυλο δημιουργείται ένα «σύννεφο πλάσματος», το οποίο εμποδίζει τα ραδιοκύματα από το έδαφος. Έτσι, στη στρατόσφαιρα η αυτόνομη πλοήγηση είναι αναποτελεσματική και μπορεί να γίνει μόνο με εντολή ραδιο-καθοδήγησης με μια εστιασμένη δέσμη (ραδιοκυμάτων) υψηλής ισχύος.
Το αντιπυραυλικό συγκρότημα Α-235, περιλαμβάνει ένα ραντάρ SAR τύπου «Don-2Μ» και πυραύλους της κλάσης «Gazelle». Σχεδόν όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά απόδοσης του Α-235 καλύπτονται από το κρατικό απόρρητο. Γνωρίζουμε μόνο ότι θα είναι μεγάλης εμβέλειας και εξοπλισμένο με πυραύλους αναχαίτισης μεσαίου βεληνεκούς.
Τα δύο συστήματα έχουν αναβαθμιστεί πρόσφατα και βρίσκονται τοποθετημένα σε στρατηγικές περιοχές της Ρωσίας μεταξύ άλλων και πέριξ της Μόσχας.
H ΝΑSA αναθεωρεί τις διαστάσεις του μετεωρίτη
Στο μεταξύ προς τα πάνω αναθεώρησε η NASA τις εκτιμήσεις της για τον μετεωρίτη ο οποίος έπεσε στην περιοχή Chelyabinsk των Ουραλίων. Ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις μιλούσαν για ένα σώμα μάζας 7000 τόνων με νεότερη ανακοίνωσή η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανεβάζει τον αριθμό αυτό στους 10.000 τόνους!
Πιο αναλυτικά οι αρχικές εκτιμήσεις μιλούσαν για ένα σώμα μεγέθους 15 μέτρων διαμέτρου η διάλυση του οποίου προκάλεσε μια έκρηξη της τάξης των 300 κιλοτόνων, αριθμός που αυξήθηκε αργότερα στους 470 kt. Αργότερα όμως η NASA αναθεώρησε τις εκτιμήσεις αυτές. Το μέγεθος του μετεωρίτη αυξήθηκε στα 17 μέτρα σε διάμετρο με την ισχύ της έκρηξης που προκάλεσε να φτάνει τους 500 kt και τη μάζα του να ανέρχεται τώρα στους 10.000 τόνους, ενώ εισήλθε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 64.373 χ.α.ω
«Οι νέες αυτές εκτιμήσεις έγιναν ύστερα από την συλλογή νέων στοιχείων από πέντε σταθμούς υπόηχων (infrasound) που βρίσκονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Η πρώτη καταγραφή του γεγονότος έγινε από το σταθμό στην Αλάσκα περί τα 6500 χλμ. από τον τόπο πτώσης του μετεωρίτη στο Chelyabinsk» εξήγησαν επιστήμονες του προγράμματος Near Erath Objects του JPL της NASA.
Οι σταθμοί υπόηχων συλλέγουν στοιχεία από ηχητικά κύματα χαμηλής συχνότητας τα οποία προκαλούνται από μετεωρίτες οι οποίοι εισέρχονται και διαλύονται στην ατμόσφαιρα.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτός ο μετεωρίτης που έπεσε στη Γη εκείνη την ημέρα. Δύο ακόμη συμβάντα είναι καταγραμμένα. Το πρώτο στην Κούβα, ενώ υπήρξε και ένα δεύτερο στο San Francisco. Και οι τρεις περιπτώσεις σύμφωνα με τους επιστήμονες του JPL είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους.
«Περιμένουμε ένα γεγονός αυτής της τάξης μεγέθους κάθε 100 χρόνια κατά μέσο όρο» δηλώνει ο Paul Chodas του προγράμματος NEO : «Όταν έχεις μια μπάλα φωτιάς αυτού του μεγέθους περιμένουμε να φτάσουν στη Γη ένας μεγάλος αριθμός μετεωριτών και στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν αρκετά μεγάλοι» συμπλήρωσε.
http://www.defencenet.gr
